د "د نورو لپاره استغفار" د بڼو تر مېنځ توپير

د ویکی پاسخ لخوا
(د " د نورو لپاره استغفار {{د متن پېل}} {{پوښتنه}} آیا پېغمبر(ص) په قرآن کې د نورو لپاره استغفار کړی دی؟ {{د پوښتنې پای}} {{ځواب}} خدای تعالی د نور سورې په ځینو ایتونو کې د اسلام پېغمبر(ص) ته امر کوي چې د نورو لپاره استغفار وکړي. په ځینو نورو ایتونو کې هم پېغمبر (ص) ت..." تورو مخ جوړ شو)
 
د سمون لنډیز نسته
 
۱ کرښه: ۱ کرښه:


د نورو لپاره استغفار
{{سوال}}
{{د متن پېل}}
{{پوښتنه}}
آیا پېغمبر(ص) په قرآن کې د نورو لپاره استغفار کړی دی؟
آیا پېغمبر(ص) په قرآن کې د نورو لپاره استغفار کړی دی؟
{{د پوښتنې پای}}
{{پایان سوال}}
{{ځواب}}
خدای تعالی د [[نور سورې]] په ځینو ایتونو کې د [[اسلام پېغمبر(ص)]] ته امر کوي چې د نورو لپاره [[استغفار]] وکړي. په ځینو نورو ایتونو کې هم پېغمبر (ص) ته ویل شوي چې د مومنو سړو او ښځو او ان ګناهکارو لپاره استغفار وکړي. قرآن د [[منافقانو]] لپاره د پېغمبر د استغفار د بې فایدې والي خبره کوي؛ خو که [[ توبه]] وکړي او پېِغمبر(ص) د هغوي لپاره استغفار وکړي، خدای هغوي بخښي.
خدای تعالی د [[نور سورې]] په ځینو ایتونو کې د [[اسلام پېغمبر(ص)]] ته امر کوي چې د نورو لپاره [[استغفار]] وکړي. په ځینو نورو ایتونو کې هم پېغمبر (ص) ته ویل شوي چې د مومنو سړو او ښځو او ان ګناهکارو لپاره استغفار وکړي. قرآن د [[منافقانو]] لپاره د پېغمبر د استغفار د بې فایدې والي خبره کوي؛ خو که [[ توبه]] وکړي او پېِغمبر(ص) د هغوي لپاره استغفار وکړي، خدای هغوي بخښي.



د ۲۱:۲۸, ۱۷ ډيسمبر ۲۰۲۴ پورې تازه بڼه

پوښتنه

آیا پېغمبر(ص) په قرآن کې د نورو لپاره استغفار کړی دی؟

خدای تعالی د نور سورې په ځینو ایتونو کې د اسلام پېغمبر(ص) ته امر کوي چې د نورو لپاره استغفار وکړي. په ځینو نورو ایتونو کې هم پېغمبر (ص) ته ویل شوي چې د مومنو سړو او ښځو او ان ګناهکارو لپاره استغفار وکړي. قرآن د منافقانو لپاره د پېغمبر د استغفار د بې فایدې والي خبره کوي؛ خو که توبه وکړي او پېِغمبر(ص) د هغوي لپاره استغفار وکړي، خدای هغوي بخښي.

مفسرانو، د نورو لپاره د پېِغمبر(ص) استغفار په هغوي باندې د پېغمبر (ص) د ډېرې مهربانۍ نښه ګڼي.شیخ طوسي د خلکو لپاره د پېغمبر (ص) استغفار د هغوي په حق کې د یو لطف په معنا ګڼلی چې د خدای د مغفرت سبب کیږي. دا ایتونه د شفاعت د موضوع تاییدونکي دي.

د قرآن د ایتونو له مخې، نورو پېغمبرانو منجمله ابراهیم(ع)، یعقوب(ع) او موسی(ع) هم د نورو، منجمله د مومنانو او د خپلې کورنۍ د ځینو غړو لپاره استغفار کړی دی. د انسانانو لپاره د فرښتو استغفار او د نورو لپاره د مومنانو استغفار له نورو مواردو دي چې په قرآن کې ورته اشاره شوې ده.

د نورو لپاره د پېغمبر (ص) استغفار

خدای تعالی په قرآن کېحضرت محمد(ص) ته امر کوي چې د نورو لپاره استغفار وکړي.

کينډۍ:ورپاره بخښنه وغواړه. همداراز پېغمبر ته سپارښتنه شوې چې د مومنانو سړو او ښځو لپاره ،[۱] ګناه‌کاران[۲] او هغه مومنې ښځې چې له پېغمبر سره د بیعت لپاره یې اقدام کړی ،[۳] استغفار وکړي. په نورو ایتونو کې، د منافقانو لپاره د پېِغمبر (ص) د استغفار د بې فایدې والي خبره شوې ده. ؛[۴] ځکه چې هغوی په استغفار باور نه لري.[۵] خو که توبه وکړي او پېغمبر ورپاره استغفار وړکړي، خدای یې بخښي.[۶]

مفسرانو د نورو لپاره د پېغمبر (ص) استغفار په هغوي د پېِغمبر (ص) د ډېرې مهربانۍ نښه ګڼلې ده.[۷] شیخ طوسي (۳۸۵–۴۶۰ق) د خلکو لپاره د پېغمبر (ص) استغفار د هغوي په حق کې د لطف په معنا ګڼلی چې د خدای د مغفرت سبب کیږي.[۸] دا ایتونه د شفاعت موضوع تاییدوي..[۹]

د نورو لپاره د پېِغمبرانو (ص) استغفار

{{ میرزا جواد ملکي تبریزي: یوه شپه مې د تهجدو په لمانځه کې احساس کړه چې د نورو وختونو په پرتله پریمانه برکتونو په ما راوریږي. سبا چې مې لټون وکړ، پوه شوم چې یو طالب په څنګ ته مدرسې کې په هماغه شپه د شپې لمانځه په قنوت کې زه په نوم یاد کړی او زما لپاره یې د خدای رحمت غوښتی دی.[۱۰]}} قرآن د نورو او خواوشا کسانو لپاره د پېغمبرانو (ص) استغفار نقل کړی دی.

د مومنانو لپاره د فرښتو استغفار

د مومنانو لپاره د فرښتو استغفار د قرآن په دوو سورو کې راغلی دی:

د یو بل لپاره د مومنانو استغفار

ځینو مومنانو د ځان او یو بل لپاره دعا کوي او استغفار غواړي.[۱۹] مفسران باوري دي چې دا ایت عام دی او ټول مسلمانان پکې شاملیږي.[۲۰] امام علی(ع) د نورو لپاره استغفار کاوه.[۲۱]

سرچینې

  1. محمد سوره ، ۱۹ایت.
  2. آل عمران سوره، ۱۵۹ ایت.
  3. ممتحنه سوره، ۱۲ایت.
  4. توبه سوره، ۸۰ و ۱۱۳ ایتونه. منافقون سوره، ۵ او ۶ایتونه.
  5. فتح سوره، ۱۱ ایت.
  6. نساء، سوره ۶۰ایت.
  7. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر جوامع الجامع، ژباړه: احمد امیری شادمهري، مشهد،د استان قدس رضوي د اسلامي څېړنو بنسټ، ۱۳۷۵ل،۱ ټوک، ۵۶۰ مخ
  8. طوسى، محمد بن حسن، التبيان في تفسير القرآن، بیروت، دار إحياء التراث العربي، لومړی چاپ، ۷ ټوک، ۴۶۶ مخ.
  9. فاضل موحدي لنکراني، محمد، اخلاق فاضل، قم، مرکز فقهی ائمهٔ اطهار(ع)، ۱۳۸۹ل، ۱ ټوک، ۲۵۹ مخ.
  10. سروش، «شرح غزلیات شمس»، شپاړسمه ناسته، ۱–۲مخونه.
  11. سوره ممتحنه، آیت ۴.
  12. اعراف سوره ، آیت ۱۵۱.
  13. اعراف سوره ، آیت ۱۵۵.
  14. سوره هود، ۴۵–۴۷ ایتونه.
  15. نوح سوره ، آیت ۲۸.
  16. یوسف سوره ، آیتونه ۹۷–۹۸.
  17. غافر سوره ، آیه ۷.
  18. شوری سوره ، آیه ۵.
  19. حشر سوره ، آیه۱۰.
  20. مکارم شیرازي، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، ، دارالکتب الاسلامیه خپرنځی، ۱۳۷۴ل، ۲۳ ټوک، ۵۲۲ مخ.
  21. نهج البلاغه، خطبه ۱۹۷.