د "د امامت ځايتون د شيعه په اندېښنه کي" د بڼو تر مېنځ توپير

۱. د رسول الله (ص) د رسالت اجر: قرآن فرمايي: «قُل لَّا أَسْأَلُکمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّه فِی الْقُرْبَی»<ref>شوری:۲۳.</ref> ووايه: زه له تاسو څخه د خپل رسالت اجر نه غواړم، مګر زما د نژدې خپلوانو سره مينه درلودل.

۲. د اهل بیتو (ع) دوستي او مینه د امت په ګټه ده: «قُلْ ما سَالتْكُم مِّنْ اجْرٍ فهوَ لكمْ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَی اللَّه...» <ref>سباء:۴۷.</ref>؛ ووایه: هغه اجرت چې مي له تاسو څخه غوښتل، هغه ستاسو د ګټې لپاره دی (نه زما د ګټې لپاره) زما اجر یوازې د خدای په اوږه دی.

۳. د اهل بیتو (ع) سره مينه د خدای د لارښونې لاره: «قُلْ مَا أَسْأَلُکمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَن شَاء أَن یَتَّخِذَ إِلَی رَبِّهِ سَبِیلًا»<ref>فرقان:۵۷.</ref> زه له تاسو څخه هيڅ اجر نه غواړم، مګردا چې څوک ستاسو څخه غوښتۍ وي چې د خدای لورې ته لار وټاکي.  

۲. د رسول الله (ص) په نبوت سره د نبوت نظام پای ته رسېدلی دی او د اسلام دين د ادیانو ختم کوونکی دی. له بلې خوا د نبوت ختمېدل هغه وخت سم دی چې د اسلام دین د نړۍ تر پایه پورې د ټولو خلکو اړتیاوې پوره کړي او د هغه دین تحریف هم نشي.

۳. ممکنه ده چې ځينې وګړې په غرضناکه يا د ناپوهۍ په توګه د دین څخه یو څه کم کړي یا په هغه کې یو څه د بدعت په نامه اضافه کړي، نو له دې کبله باید یو داسې ساتونکی شتون ولري چې په ټول دین باندي پوه وي او وکولای شي د دين له پولو څخه دفاع وکړي او د ناپوهو يا مغرضو کسانو د تصرف او نفوذ مخنيوۍ وکړي. له همدې ځایه ده چې د امامت او ولايت اهميت په ښه توګه څرګنديږي او د هغه په نشتوالي کي د دين څخه څه شی نه پاته کيږي.<ref> په امامت کي تحقيق، ۱۳۸۱ ل، ۹۵ و ۹۶ مخ.</ref> د هغه څه په پاملرنې سره چې بيان شو امامت د شيعه په مکتب کي د ډيرو عالمانو د نظر سره سم، د مذهب د اصولو څخه ګڼل شوی دی او په هغه باندي د اعتقاد نشتون، د شیعه د مکتب او مذهب څخه د بهر وتلو سبب ګرځي.