د "په اودس کې د لاسونو د مینځلو څرنګوالی د قرآن کریم له مخې" د بڼو تر مېنځ توپير

په اودس کې د لاسونو د مینځلو څرنګوالی د اهل تشیع او اهل تسنن تر منځ یو له اختلافي مسائلو څخه دی. شیعيان د لاسونو مینځل ر څنګلو څخه پیل کوي او د ګوتو په څوکو کي پای ته رسوي؛ خو اهل تسنن خپل د لاسونو مينځل د لاس له اورغويو څخه پيل او په څنګلو کي پای ته رسوي.  

البته ځينې د اهل سنت فقيهانو د لاسونو مينځل د شيعه پر طريقه صحيح ګڼي. او حتی په ځینو مواردو کې، د څنګل څخه پيل کول يې مستحب ګنلی دی. د ابوالقاسم صیمُری او ماوردي څخه په «حاوي» کې نقل شوی دی چې «که بل څوک د اودس په وخت کې چا ته د هغه پر لاس اوبه تويوي نو مستحب ده چې د اوبو په اچولو کي له څنګل څخه د ګوتو د څوکو لورې ته پيل وکړي او څوک چې اوبه اچوي باید د اودس کوونکی په کيڼ اړخ کي وي.»<ref>النووی، ابی ذکریا محی الدین بن شرف، المجموع، بیروت، دارالفکر، بی تا، ۱ټوک، ۳۹۴مخ.</ref>

همدارنګه په «الفقه علي المذاهب الاربعة» کې راغلي دي: «په کوم ځای کې چې بدنۍ په کار وړل کيږي او يا څوک د اودس کوونکی پر لاس اوبه اچوي، نو مستحب ده چې له څنګل څخه پيل وکړي.»<ref>جزیری، عبدالرحمن، الفقه علی المذاهب الاربعه، مبحث سنة الوضوء، مصر، بی تا، ۷۲مخ.</ref>

سربیره پر دې اکثره د اهل سنت ستر فقيهان د ګوتو د څوکو څخه پيل کول واجب نه ګڼي او په دې باور دي چې دا عمل مستحب دی.<ref>جزیری، عبدالرحمن، الفقه علی المذاهب الاربعه، مبحث سنة الوضوء، ۷۲مخ.</ref>