د "د قرآن تل‌پاتېدل" د بڼو تر مېنځ توپير

خلکو ته خطاب لکه: «يا أَيُّهَا النَّاس؛ ای انسانانو»[۱]<ref>وګورئ: انفطار، ۶ ؛ انشقاق،۶.</ref> او «يَا بَنِي آدَمَ؛ ای د آدم زامنو». [۲]<ref>وګورئ: اعراف ، ۲۶؛ یس، ۶۰.</ref>

مؤمنانو ته خطاب لکه: « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا؛ ای هغه څوک چې ايمان مو راوړي دي».[۳]<ref>وګورئ : بقره،۱۰۴، ۱۵۳، ۲۷۲ ؛ آل عمران،۱۰۰، ۱۰۲ و نساء، ۱۹،۲۹.</ref>

سربېره پر دې قرآن ځان د ټولو نړيوالو لپاره پند[۴]<ref>انعام،۹۰.</ref> او د ټولو انسانانو لپاره وېروونکۍ[۵]<ref>مدثّر، ۳۶.</ref> ښوولی دی او د دې کليت لازمه، د هغه تلپاتېدنه ده.

په قرآن کي د پيغمبرانو او تېر شوي امتونو په باره کي ډيرې قصي او داستانونه ياد شوي دي. که له قرائنو څخه هم تېر شو او د هغه باطن ته هم پام و نه کړو، د قرآن له متن څخه ځیني کلی او هراړخيزه شیان لاس ته راځي. [۶]<ref>وګورئ:  معرفت، محمد هادی، التمهید، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیّه، بی‌تا، ۳ټوک، ۲۹مخ.</ref>

قرآن د علمی او پوهنيزو په مختلفو سيمو کي مطلبونه بيان کړي دي چې د هغې زمانې د خلکو لپاره پېژندل شوې نه وو او د پوهني د پرمخ تګ سره د آيت معنا په ښه توګه ښکاره شوې ده. د دې علمی اعجازو څخه د لوړوالي په زیاتېدو سره د ساکښلو سختېدل دی چې نن پوهنه هغه ته رسېدلې ده. [۷]<ref>معرفت، محمد هادی، علوم قرآنی، ۴۲۵ مخ.</ref>

د امام صادق (ع) څخه رانقل شوی دی چې: «د قرآن نوی والی د دې لپاره ده چې خدای هغه د يوې موقتي زمانې يا ځانګړو خلکو ته نه دی رالېږلی او له دې کبله چې تلپاته او د ټولو لپاره دی، په هره زمانه کي نوی دی او ټولو خلکوته تر قيامته پوري خوږ او له جذبې نه ډک دی.» [۸]<ref>نقل شوې له: جوادی آملی، عبدالله، موضوعی تفسیر، قرآن په قرآن کي، قم، د اسراء خپورونکی، ۱۳۷۸ ل، ۱ټوک، ۳۱۳مخ.</ref> امام باقر (ع) فرمایي: «قرآن د لمر او سپوږمۍ په شان دتل لپاره په جریان او بهېدنګ کي دی او د انسانانو ژوند د نړۍ تر پایه پوري روښانه ګرځوي».[۹]<ref>نقل شوې له: هماغه.</ref>  

۱. عبدالله جوادی آملی، موضوعی تفسیر(قرآن په  قرآن کي)، قم؛ اسراء ۱۳۷۸، ۱ټوک، د قرآن د تلپاتېدنې برخه.